Rezerwat Morysin

Czy wiecie, co to jest Morysin? Nie? To zapraszamy na wycieczkę.

Słowo z Wikipedii:

Rezerwat przyrody Morysin – utworzony w 1996 r. krajobrazowy rezerwat przyrody położony w Warszawie w dzielnicy Warszawa-Wilanów, położony między Jeziorem Wilanowskim, rzeką Wilanówką i Kanałem Sobieskiego na terenie obszaru Morysin.

W wieku XVII-XVIII Morysin w całości był porośnięty lasem łęgowym, który ze względu na naturalne granice pełnił funkcję zwierzyńca. W początku XIX wieku - za rządów Stanisława Kostki Potockiego - ówczesnego właściciela Wilanowa, jego północną część przekształcono w park romantyczny i nazwano Morysinem na cześć wnuka Potockiego - Maurycego, zwanego zdrobniale Morysiem. W parku w 1811 r. wzniesiono pałacyk z rotundą wzorowaną na świątyni Westy w Tivoli, a w 1825 tzw. oraculum, czyli figurę pogańskiego bóstwa między dwoma kolumnami. Park ten był skomunikowany z wilanowskim zespołem pałacowym dzięki wodom Jeziora i Kanału Sobieskiego. Istniały także kanały wewnątrzparkowe, które pozwalały podpływać łodziami aż do stóp pałacyku-rotundy. W połowie XIX wieku w parku powstał murowany dom dozorcy oraz drewniana gajówka, a park przebudowano tworząc modne wówczas klomby. W 1846 r. na otwartym terenie na południe od parku (na polach morysińskich) wybudowano ceglaną neogotycką bramę, która zamykała wysadzaną drzewami aleję położoną na osi pałacu w Wilanowie. Park pełnił rolę rekreacyjno-wypoczynkową dla właścicieli pałacu i ich gości do 1939 r. kiedy to zaczęła się jego dewastacja. Po 1945 r. park włączony został do Muzeum Narodowego w Warszawie, a od 1995 r. jest własnością Muzeum Pałacu w Wilanowie. W 1973 r. park został wpisany do rejestru zabytków województwa warszawskiego, w 1994 r. został uznany na mocy zarządzenia Prezydenta RP za część Warszawy - pomnika historii. Obecnie, ze względu na brak planu ochrony rezerwatu, jest to teren dostępny tylko na mocy pozwolenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie.

Powierzchnia rezerwatu (obejmującego park, północną zatokę Jeziora Wilanowskiego i wyspę na jeziorze) wynosi: 53,46 ha.

Cel powołania rezerwatu to ochrona fragmentu doliny Wisły z lasem łęgowym i olszowym z licznymi okazami drzew pomnikowych oraz bogatą florą i fauną.

Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Morysina wszedł w skład Wilanowskiego Parku Kulturowego, obejmującego także zespoły Gucin Gaju i Skarpy warszawskiej wraz z ich otoczeniem i powiązaniami krajobrazowymi oraz zespoły rezydencjonalne Wilanowa, Ursynowa i Natolina.



Dla ambitnych opis tutaj: http://www.sztuka.net/palio/html.run?_Instance=www.sztuka.net.pl&_PageID=853&newsId=2020&_cms=newser&_CheckSum=-2130752047



Namiary: http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=11184




Widok z 1833r


Okres dwudziestolecia międzywojennego:










I stan dzisiejszy. Wędrówkę zaczęliśmy od zwiedzenia na cmentarzu w Wilanowie, i kierowaliśmy się w stronę ul. Vogla
















Stacja kolejki wilanowskiej
















I wreszcie, pod długiej tułaczce, brama Morysina

Fort Zbarż żyje.

Witamy po długiej przerwie :)

Mamy nadzieję, że jeszcze ktoś tu zagląda. Oczywiście brak wpisów na blogu nie oznacza, że leżeliśmy do góry brzuchami przez dwa lata. Dokonaliśmy kilku odkryć, zwiedziliśmy też stare śmieci, ale wszystko po kolei.

Na start dobre wieści z Fortu Zbarż, który na szczęście obronił się przed budowaną obok częścią obwodnicy, nawet trochę na tym zyskał.

Trochę o forcie z Wikipedii

"

Fort VII ("Zbarż") - to jeden z fortów pierścienia zewnętrznego Twierdzy Warszawa wybudowany w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Poprzednim w kolejności jest Fort VI "Okęcie", zaś następnym Fort VIII "Służew".

Jednowałowy, otoczony fosą fort zbudowano na planie pięcioboku. W ramach likwidacji twierdzy po 1909 roku fort został częściowo rozebrany. W czasie jednej z modernizacji wzniesiono jedną z niewielu w Warszawie betonową kaponierę przeciwskarpową, której potężne ruiny istnieją do dziś. W okresie późniejszym nastąpiło zalanie terenu fortu, co doprowadziło ceglane koszary do ruiny.
Obecnie otoczenie fortu wykorzystywane jest jako ogródki działkowe. Sam fort, znajdujący się w stanie ruiny, jest własnością Agencji Mienia Wojskowego"

Namiary:  http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=2487&lang=en


Tak fort wyglądał na długo przed budową trasy:





























A tak niedługo przed zakończeniem budowy: